De naam Peter Hoffman is een alias of beter gezegd een schuilnaam, die in 1981 voor het eerst opdook in het radiowereldje.

Achter deze naam zit een man van 62 jaar die blind is en leeft voor zijn hobby.
Het begon allemaal toen hij op uitnodiging van Erik Hoffman uitgenodigd werd op een zondagnamiddag in de studio’s van radio contact in Vorst. Dit was nog allemaal in de tijd dat lokale radio niet toegelaten was, maar daar kreeg hij de microbe goed te pakken.

Dit zou hij ook gaan doen, en door het draaien aan zijn kanaalkiezer op de radio, hoorde hij dat radio Agora in Mechelen medewerkers zocht.
De sollicitatie werd aanvaard en op een zondagavond mocht hij voor het eerst zelf een programma presenteren, dit liep niet zo vlot als je wel zou denken. Toen hij de studio inkwam lag er een stapeltje vinyl op hem te wachten met een papiertje waar alles mooi opstond, de helft van de platen kende hij nog niet eens maar hij sloeg zich er doorheen. Dat er doorheen slaan was een teken en hij kreeg een vast uur om radio te maken maar dan met platen die hij zelf koos.

De microbe beet zo hard dat hij door het draaien aan dat topje ook radio Marina in Steenhuffel ontdekte en ja hoor daar zochten ze ook nog medewerkers. Maar Mechelen – Steenhuffel is wel een afstand en als blinde moet ge daar ook niet aan beginnen zonder hulp.
Dus een andere oplossing gevonden, de job bestond erin het prikbord te verzorgen.
Hij kreeg per post wat er op het prikbord moest gezet worden, dit werd voorgelezen op cassette en dit werd wel tien keer afgedraaid tot het in het hoofdje zat. Met een cassetterecorder met micro en een platenspeler die op de achtergrond meedraaide werd het prikbord opgenomen. Het moest verschillende keren opnieuw want bij de minste hapering begon hij opnieuw.

Dit alles deed hij ongeveer een half jaar en toen kreeg hij een ander idee.
Hij had ondertussen een lief gevonden en in de buurt waar zij woonde luisterden er veel naar de radio, maar door wat meningsverschillen met de eigenaar van radio Agora, meestal over de muziekkeuze, toen stak bij hem al het Vlaamse lied de kop op, besloot hij met enkele andere mensen een eigen buurtradio op te starten.

Op een dag moest hij in een winkel zijn waar ook allerlei zenders werden verkocht en ja hoor die man had toch niet per ongeluk een radiozender staan zeker.
De prijs was 125 Euro dus dat liet hij zich niet van tussen de boterham nemen, een antenne bij gekocht en de nodige andere zaken die men moet hebben en alles werd geplaatst door zijn nonkel en zijn toekomstige schoonvader.

Naast de slaapkamer in de Groenstraat te Mechelen werd een studio opgezet en het begon, Radio Mechelen Zuid was geboren.
Hijzelf, zijn nonkel Edmond, zijn toekomstig schoonvader Frans en zijn lief Nicky waren de eerste presentatoren aangevuld met de Witte de neef van Nicky en haar nicht Lieve gingen ervoor.

Het was zo een succes in de buurt van de Brusselpoort dat na enkele maanden bezig te zijn de buurtbewoners wilden dat hun vrienden en kennissen langs de andere kant van de stad ook Radio Mechelen Zuid konden beluisteren.
Omdat dit een investering vroeg werd er een tombola opgezet en ongelofelijk op een week of 3 waren alle lotjes verkocht, er moesten er zelfs bijgedrukt worden, de verkoop zou een maand duren en ja hoor het geld voor een sterkere zender was binnen zelfs overschot voor een nieuw mengpaneel was er ook.
Dus na 3 maand kon heel Mechelen genieten van Radio Mechelen Zuid, het was een waar succes de programatie was opgevat door 60 procent Nederlandstalige muziek te draaien en 40 procent andere talen te brengen.

Ondertussen kwamen er ook andere presentatoren bij de radio en na een jaar waren ze ongeveer met een 30 medewerkers.
Het eerste jaar werd dan ook flink gevierd. De dag van de viering werd er een groot eetfestijn gehouden in de buurt, de medewerkers verzamelden zich in de studio om samen naar de zaal te trekken toen ineens een drumkorps de straat in kwam en iedereen meenam om een rondgang in de binnen stad van Mechelen te doen.
Aangekomen op de grote markt te Mechelen stonden een boel luisteraars klaar om bloemen af te geven aan de medewerkers en met een massa volk werd richting de zaal getrokken die veel te klein was om iedereen binnen te laten. Maar schone liedjes duren niet lang hee en op een dag werden we op de hoogte gebracht dat ze de radio zouden komen opdoeken, alles werd uit de studio gehaald dus er moest niks opgeladen worden door de bevoegde instanties. Na enkele weken werd er van op een andere locatie terug gestart maar dat mocht spijtig genoeg niet lang duren want drie weken later stonden ze er terug.
Toen werd er maar besloten te stoppen met Radio Mechelen Zuid.


Maar Peter Hoffman ging niet bij de pakken zitten, een telefoontje naar radio Marina in Steenhuffel en hij was terug vertrokken thuis programma’s opnemen en die per post versturen en zaterdagochtend live uitzenden, op zondagnamiddag verzond hij met een collega in de kantine een live uitzending met publiek met interviews van artiesten, Jo Vally toen hij nog niet bekend was, was toen 1 van de velen die voorbij kwamen.

Maar ook radio Marina kreeg niet zijn toelating om te blijven dus terug op zoek naar iets nieuws.
Dat vond hij in Zemst, ook een radio Marina maar niet in een huis maar gewoon in de hof van de eigenaar in een stacaravan.
Bij het wisselen van de presentatoren kon je niet passeren de man die klaar was moest eerst uit de caravan gaan en toen kon de andere erin.

Dit was het echt niet en toen kreeg hij de aanbieding om in Mechelen het ter ziele gaande radioke Agora terug mee nieuw leven in te blazen.
Hij aanvaarde dit en hij verzorgde de middagprogramatie van 12u. tot 14u.
Na enkele maanden nam hij de leiding van de programatie over en nog enkele maanden later was hij manager van de radio.
Na enige tijd bij CRM was het voor hem genoeg, alles werd vanuit Denderleeuw gestuurd en hij mocht het vuile werk doen en alle presentatoren op straat zetten.
Toen kwam radio Succes op de proppen, enkele oud medewerkers van radio Marina van Steenhuffel waren daar bezig en hij mocht daar ook elke dag zijn programmake doen. Dit was terug opname werk want Opwijk en Mechelen ligt wel ver uit de buurt.
Het werd een jaar of twee volgehouden en toen werd de riem er afgelegd.
Tot in het jaar 2000 de microbe terug beet en hij vanuit Heist op den Berg waar hij nu woont terug zin kreeg.
Radio Omega uit o.l. Waver was het slachtoffer voor enkele maanden op zaterdagochtend van 8u. tot 10u. was hij gastheer op deze radio op het platteland.

Maar een nieuwe radio kwam tevoorschijn, radio Appolo uit Wiekevorst waar hij live op zaterdagmorgend kon draaien.  Hij werd afgehaald thuis en nadien terug gebracht, schoner kan je het niet hebben maar als ge zo werkt wordt dit niet vaak lang volgehouden en dit werd na een half jaar ook stopgezet.
Toen kwam radio Utopia uit Baal Tremelo te voorschijn en daar werden terug bandjes opgenomen tot het bittere eind toen deze radio moest stoppen.

Toen vond hij internetradio om zijn ding te doen en met enkele chatters startte hij Duvelradio op maar daar vindt ge meer over op de link Duvelradio. Dit was de historie van Peter Hoffman en zijn radioverhaal